Drga melodia...

Dostałam ostatnio bardzo ciekawą opinię na temat "Próby implementacji" od mojej koleżanki z Koła Młodych Pisarzy - Agaty Dziewońskiej. Kierowana jest do mnie, ale Agata pozwoliła mi ją udostępnić. Zachęcam do przeczytania, gdyż może pomóc w rozumieniu mojej poezji i pozwala spojrzeć na nią z zupełnie innej perspektywy - jak na poezję refleksyjną, duchową, medytacyjną.

Wybrane utwory angielskich poetów. Przekład: Jerzy Pietrkiewicz źródło: Antologia liryki angielskiej (1300-1950) źródło obrazka: wikipedia

John Donne   urodził się 22 stycznia 1572 roku w Londynie. Jest znany jako czołowy przedstawiciel barokowej poezji metaficznej. Termin ten sformułował osiemnastowieczny angielski eseista, poeta i filozof - Samuel Johnson. Do grupy angielskich poetów metafizycznych należą również George Herbert, Richard Crashaw, Andrew Marvell i John Cleveland. Ich liryka ma na celu zaskoczenie czytelnika, stosowana jest w tym celu zupełnie nowa perspektywa, uzyskiwana za pomocą paradoksalnych obrazów, błyskotliwych spostrzeżeń, twórczych połączeń i symboliki zaczerpniętej ze sztuki, filozofii i religii. Donne zasłynął ze swoich wyszukanych konceptów wykraczających poza ramy jego czasów.  Okres życia Johna Donne'a to teologiczny i polityczny niepokój, zarówno dla Anglii, jak i Francji. We Francji nastąpiło tzw. krawawe wesele paryskie, znane też jako Noc św. Batrłomieja, czyli rzeź hugenotów w  Paryżu. W Anglii natomiast to katolicy byli prześladowaną mniejszością. Donne został wychowany w r

Zapraszam do oglądnięcia nagrania z promocji mojej książki! Dziękuję też bardzo Pani Marzenie Dąbrowie Szatko i Pani Magdalenie Węgrzynowicz-Plichcie za pomoc w organizacji tego spotkania (a wcześniej za pomoc w wydaniu tomiku) oraz za tak miłe i ciepłe słowa :) Dziękuję również Jakubowi Kuszlikowi za cudowną i inspirującą grę na fortepianie :) A Pani Grażynie Potoczek dziękuję za możliwość urządzenia tego wieczorku w tak pięknym miejscu :) Poniżej transkrypcja nagrania: 

Dziękuję wszystkim, którzy byli obecni na moim pierwszym wieczorze autorskim i promocji debiutanckiej książki! Szczególne podziękowania dla Pani Marzeny Dąbrowy Szatko za poprowadzenie spotkania, dla Pani Magdaleny Węgrzynowicz-Plichty za wygłoszenie słowa krytycznego i dla Kuby Kuszlika za oprawę muzyczną! To był dla mnie niesamowity wieczór i spełnienie marzeń :) Poniżej relacja fotograficzna ze spotkania:

Praca, za którą zdobyłam pierwsze miejsce w kategorii "uczniowie szkół ponadgimnazjalnych" w "XI Ogólnopolskim Konkursie na Esej" organizowanym przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Opolu. Została ona również umieszczona w moim debiutanckim tomiku pt. "Próba implementacji".  Katarzyna Bułat Literatura pamięci. Twórczość Wiesława Myśliwskiego – lekcja wspominania Wspominam. I znikam na chwilę z teraźniejszości. Nie ma mnie tu, teraz. Jestem tam. Tam, czyli gdzie? Jeszcze we mnie? Właśnie we mnie? Czy zupełnie poza mną? Czy mogę w tym miejscu, w tym czasie, w tym mikroświecie wytworzonym przez wyobraźnię, a zakodowanym gdzieś w mojej pamięci, dowiedzieć się prawdy o sobie? Na to pytanie próbuje znaleźć odpowiedź narrator i główny bohater najnowszej powieści Wiesława Myśliwskiego. „Ostatnie rozdanie” to niesamowita historia bezimiennego mężczyzny, który wśród nazwisk i adresów innych błądzi jak w labiryncie i próbuje odnaleźć tam siebie. Jest to id

Piosenka wykonywana przez Melę Koteluk i Czesława Mozila inspirowana jest wierszem Krzysztofa Kamila Baczyńskiego:

Sir Philip Sidney Kochałem prawdziwie... tłumaczenie: Jerzy Pietrkiewicz Kochałem prawdziwie, wierszem chcąc śpiewać miłość ofiarną, By w moich rymach mozolnych rozrywkę znalazła Miła, By ją czytanie bawiło - z czytania dla wiedzy ziarno, By wiedza w litość, a litość w łaskę się wreszcie zmieniła.     Więc wybierałem słowa, mej doli malując twarz czarną, Pomysły kułem, by Luba nimi swój dowcip bawiła; Cudze wertując kart, myślałem, że one odgarną Chmury z parnego mózgu, że świeża wytryśnie zeń siła.     Lecz słowa się zacinały, a pomysł nie postał długo: Pomysł, Natury dziecię, przed Pracy-Macochy razami Uciekł; rytm cudzy zwadą był dla mnie, a nigdy sługą, Tako brzemienny w mej mowie, bezradny płodu bólami Gryzłem język i pióro, sam siebie bić gotów w rozterce, Wtem Muza rzekła: "O głupcze, chcesz pisać, wpierw patrzaj w serce!"

Esej, który przywołuję w Szkicu o poezji implementacyjnej  z mojej debiutanckiej książki . Przedstawiam w nim świat jako zbiór danych, które ciągle krążą i krążą, a my, żeby żyć musimy wciąż dokonywać wymiany z otoczeniem. Katarzyna Bułat Dane i kombinacje styczeń - maj 2014 Kim jest człowiek? Dlaczego jesteśmy różni? Czy moglibyśmy być tacy sami, gdyby z zewnątrz dostarczano każdemu z nas dokładnie tego samego? Jesteśmy po części pewną kombinacją otaczającej nas rzeczywistości… Co mamy w sobie własnego? Jestem sobą. Ale już to krótkie zdanie rodzi wiele pytań. Sobą – to znaczy czym? Czy ktoś mógłby być mną? Jak to jest być kimś innym? Czy w ogóle można na chwilę poczuć jak myśli? Czy wszyscy myślimy tak samo? Czy każdy inaczej, a jego sposób wydaje się innemu zupełnie bezsensowny, nieprawdziwy i śmieszny? Czy człowiek dostaje na początku jakiś pakiet, którego nie może zmienić czy jest niczym, pustą kartką, którą trzeba dopiero zapełnić? Próbowałam to sobie wyobrazi