Drga melodia...

Dzisiaj rozpoczęła się w Krakowie kolejna edycja  Copernicus Festival , która w tym roku jest poświęcona językowi. W ciągu najbliższych kilku dni w mieście królów odbędą się ciekawe warsztaty i wykłady związane z językiem. Jako studentka językoznawstwa na pewno wybiorę się na kilka wydarzeń i Was też serdecznie do tego zachęcam! PROGRAM FESTIWALU: WTOREK 17:00 otwarte Wernisaż: “Sztuka wystawiania języka” Tytano (Dolnych Młynów 10) 19:00 wejściówka Koncert: “Leonardo da Vinci – gramatyki tworzenia” Muzeum Narodowe (3 Maja 1) 22:00 otwarte Film: “Lektor” (reż. S. Daldry) Kino Mikro (Lea 5) ŚRODA 10:00 otwarte Śniadanie Mistrzów: Renata Przybylska De Revolutionibus (Bracka 14) 16:00 zapisy Warsztaty hiphopowe: “Honor słowa” Centrum Kopernika (Szczepańska 1/5) 18:00 otwarte Perceptio: “O języku tego, co na języku” Pałac Larischa (Bracka 12) 20:00 otwarte Wykład: Paul Davies “Information and the Language

Generatywizm jako lingwistyczna teoria jest najbliższy teoretyczno-informatycznemu sposobowi patrzenia na język. To, co najbardziej łączy programistów i językoznawców, to postać Naoma Chomsky'ego i jego pomysł na opis gramatyk.  UWAGA : tu zaczyna się część informatyczna; nie jest taka straszna, ale jeśli chcesz ją pominąć, przewiń post trochę niżej, do kolejnej uwagi W informatyce, język to zbiór słów nad jakimś alfabetem. Zapisujemy to w następujący sposób: $L \subset \Sigma^*$, gdzie $L$ to język, a $\Sigma$ to alfabet - zbiór znaków. Gwiazdka na alfabecie oznacza, że wybieramy z niego słowa (ciągi znaków) o dowolnej skończonej długości. Znaczek $\subset$ oznacza podzbiór, czyli wybrane słowa ze wszystkich możliwych.  Język możemy w zgrabny sposób opisać za pomocą gramatyki. W zależności od tego jak skomplikowany jest on do wyznaczenia, będziemy potrzebować jej innego rodzaju. Hierarchia Chomskiego, z której korzystają informatycy, wyróżnia cztery typy gramatyk: t

Wraz z początkiem zeszłego semestru podjęłam się studiowania drugiego kierunku - obok informatyki analitycznej jestem teraz na magisterce z językoznawstwa ogólnego. Dlaczego, co mi to daje i czym w ogóle jest językoznawstwo? Postaram się to wyjaśnić w tym poście, którym rozpoczynam cykl poświęcony zagadnieniom z tej dziedzinie nauki. Przedmiotem badań językoznawstwa jest język naturalny . Nie żaden konkretny, tak jak język angielski, polski czy hindi, ale język sam w sobie, jako system znaków, który znajduje się w głowie każdego użytkownika. Badamy go z punktu widzenia gramatyki (znaków), semantyki (znaczenia) i pragmatyki (użytkownika). Stawiamy mnóstwo pytań i staramy się w uniwersalny sposób jak najlepiej zamodelować to, czym jest język. Wystarczy do tego znać wyłącznie polski, choć posługujemy się oczywiście przykładami z innych języków. To, co najbardziej denerwuje lingwistów, to mylenie ich z poliglotami. Obrazek znaleziony na Pintereście. Zdecydowałam się na te stu

Wyjątkowo dużo czasu zajęło mi przebrnięcie przez tę książkę i w międzyczasie przeczytałam kilka innych. Mimo wszystko, zdecydowanie warto było się z nią zapoznać. To bardzo dokładna, rzetelnie napisana i poruszająca opowieść o trzech kobietach, babci, matce i córce, oraz okrutnym świecie maoistycznych Chin, w którym przyszło im żyć. Każda z nich zmagała się z innymi trudnościami - babka miała skrępowane stopy, matka, urzędniczka partii komunistycznej, była bez powodu torturowana i zesłana do obozu, a młoda Jung, autorka książki opisująca losy swojej rodziny i zarazem wszystkich Chińczyków, po śmierci Mao ledwo wydostała się kraju.   Przed lekturą współczesne Chiny wydawały mi się pięknym i umiarkowanie spokojnym krajem, choć wiedziałam, że ich mieszkańcy żyli przez pewien okres pod dyktaturą i mieli ograniczoną wolność. Książka pokazała mi jak brutalna była polityka Mao Tse-tunga i do bezsensownej śmierci jak ogromnej liczby ludności się przyczynił (źródła podają aproksymac

"Nie opuszczaj mnie" to ciekawa i dość tragiczna powieść japońskiego noblisty, Kazuo Ishiguro. Miejsce akcji to anty-utopijna wizja XX-wiecznej Anglii, tym samym podczas lektury książka przywodzi na myśl "Rok 1984" Orwella i "Nowy wspaniały świat" Huxley'a.  Powieść utrzymana jest w aurze tajemnicy, nie dowiadujemy się wszystkiego od razu, ale stopniowo odkrywamy kolejne elementy układanki. Jesteśmy w tym dochodzeniu do prawdy w podobnej sytuacji jak główna bohaterka (i w ogóle cała grupa, którą opisuje) - nie mówi nam się wszystkiego, a te strzępki informacji, które otrzymujemy pojawiają się w przypadkowych momentach, bez wcześniejszego napięcia przed punktem kulminacyjnym.  To nasze odkrywanie łączy się z nadzieją (pewną naiwnością, a może przyzwyczajeniem do oczekiwania dobrych zakończeń). Mimo, że spodziewamy się, jak ta prawda wygląda, mimo, że mamy przeczucie, czego się spodziewać (od samego początku), podobnie jak Kathy i Tommy ufamy,

Nie miałam ostatnio zupełnie czasu, żeby dzielić się moimi książkowymi przemyśleniami, zamieszczam więc pod spodem kilka mini-recenzji wybranych pozycji, które udało mi przeczytać jeżdżąc tramwajem z Alei (gdzie studiuję teraz językoznawstwo) na Ruczaj (gdzie kontynuuję szlifowanie programistycznych umiejętności). OBSIDIO Jakoś ta seria wydaje mi się niezmiennie urocza (szczególnie ze względu na sztuczną inteligencję i hakerskie zdolności głównych bohaterek). "Obsidio" to trzecia i ostatnia część, jedyna którą przeczytałam po angielsku (udało mi się wyszukać tę książkę w praskiej księgarni i kupić ją za bony, które dostałam od pracodawcy). Nie jest już tak zaskakująca i robiąca wizualne wrażenie jak początek serii, ale utrzymuje niepowtarzalny klimat poprzedniczek. Zapiski grupy Illuminae zdecydowanie nadają się na przyjemne książki-przerwy od cięższej literatury. PESTKI Bardzo polecam "Pestki", przebrnęłam (przepłynęłam?) przez nie błyskawi

Kochani Czytelnicy, wiosna rozkwitła już w pełni - z tej okazji zachęcam serdecznie do przeczytania kilku moich miłosnych wierszy z najnowszego tomiku Epsilon trzecich to motyl ! :) Pisklę chce ułożyć się w Twoich ramionach jak w gnieździe jak pisklę być i chce byś mnie karmił by miękkie pióra Twe wplotły się w moje jak twardy dowód na to ze jestem wśród Twoich skrzydeł chce mieszkać na niebie mieć własny kawałek ciepłego powietrza nie budź mnie kiedy zapomnę by śpiewać choć latam zatrzymaj nie chmur chce lecz cienia 8 I, 1 II 2016 Mechanizm badasz mnie niepewnie próbujesz rozpracować mechanizm a ja jestem wciąż inna ta i nie ta zarazem budujesz mnie na nowo z każdym dotykiem 22 X 2017 Rzeka uczyń mnie rzeką popłynę leniwie pieścić skały będę jak dłoń Twoja moja wodospady nie strwożą mnie zsunę się nimi tak lekko jak Ty zsuwasz się wzdłuż moich pleców zakola to kręgi które Twoje palce znaczą na skórze rozchodzi się

Jak tylko zobaczyłam w księgarni tę książkę, nie mogłam powstrzymać się od kupienia, szczególnie że kilka(naście) dni wcześniej widziałam jej filmik promocyjny, w którym Michelle zachęcała do przeczytania tej autobiografii - zbioru wspomnień z okresu prezydentury Baracka Obamy i nie tylko. "Becoming", czyli "stając się" jest podzielona na trzy części: "Moja historia", "Nasza historia" i "Większa historia". Na początku patrzymy na Michelle jako na małą dziewczynkę dorastającą przy Euclid Avenue w rodzinie potomków niewolników. Ma kochającą matkę, która poświęca dla dzieci całą swoją energię, wytrwałego i pełnego optymizmu ojca, który cierpi na stwardnienie rozsiane i wysportowanego przebojowego brata torującego jej drogę przez życie. Michelle opisuje siebie jako zwykłą czarną dziewczynę, która dzięki determinacji, woli zmiany świata na lepsze i wsparciu rodziny i przyjaciół pnie się w górę kariery. 

Zupełnie zapomniałam, żeby dodać zdjęcia nie tylko na fanpage'u na facebook'u, ale również na blogu... Poniżej wspomnienia z naszej wyjątkowej grudniowej promocji :) Wszyscy zaangażowani w tworzenie spotkania - Karolina Marchewczyk (recytacja), Aleksandra Bułat (autorka), Klaudia Czekaj (recytacja), Wiktoria Jurczyk (śpiew), Alicja Tanew (prowadzenie), Justyna Brojewska (recytacja), Katarzyna Bułat (autorka)