Drga melodia...

Kinga Młynarska o "Próbie Implementacji" w magazynie kulturalno-literackim szuflada.net: http://szuflada.net/proba-implementacji-katarzyna-bulat/ Zapraszam do lektury! :) Szuflada.net to internetowy magazyn kulturalno-literacki, skupiający się na literaturze środka, a także nowych zjawiskach w literaturze współczesnej. Redakcję stanowią miłośnicy literatury o dużym doświadczeniu na rynku wydawniczym i literackim (m.in. koordynatorzy projektów kulturalno-literackich, pisarze, laureaci konkursów, doktoranci polonistyki, absolwenci studiów creative writing).  źródło: Szuflada.net Stanisław Ignacy-Fiut o "Próbie implementacji" w "Forum myśli wolnej": http://forummysliwolnej.pl/pdf/fmw66.pdf Forum Myśli Wolnej  – wydawany od 1998 roku krakowski kwartalnik racjonalistów. Czasopismo jest oficjalnym organem prasowym Rady Wojewódzkiej Towarzystwa Kultury Świeckiej Ignacy Stanisław Fiut  – poeta, krytyk literatury, prasoznawca, profesor filozof

Wspomnienie z październikowego SABAS'u - opinia mojej siostry na temat mojej twórczości Aleksandra Bułat Poezja mojej siostry Kasia jest bardzo wrażliwą osobą, czasem może nawet zbyt bardzo przejmuje się otaczającą ją rzeczywistością. Ale ma kartkę papieru i długopis, które pomagają jej przetrwać ciężkie chwile. Moja siostra jest najprawdziwszą poetką. To jej powołanie. Już wiele lat temu mówiła mi, że one to czuje. Że ona wie, że jest na tym świecie po to, aby tworzyć. Aby przekazać kolejnym pokoleniem coś ważnego. Kasia nie żałuje niczego co wydarzyło się w jej życiu. To wszystko było dla niej niezwykłą inspiracją. To wszystko zamienia w piękny wiersz. Nie zawsze jest on odzwierciedleniem rzeczywistości. Czasem jej zupełną odwrotnością. A czasem po prostu czymś, co ją zaintrygowało. W wierszach Kasi najbardziej lubię to, że można je interpretować na wiele sposobów. Z jej poezji każdy może wyciągnąć coś dla siebie.  Często wspólnie śmiałyśmy się, że moje interpretacje ut

Mój pierwszy matematyczny cykl, który powstał na studiach Katarzyna Bułat wiersze z cyklu POTĘGOWANIE JEDNA DRUGA moje serce wykładniczo maleje za każdym razem gdy kocham dzielę je na pół część zostaje we mnie część biegnie do „ty” – jednego z „cię” należących do {Ciebie} rozstaje się ze sobą gdy znikasz gdy pustoszeje nasze przecięcie w dziwnych momentach jak miecze kłują mnie bóle fantomowe kiedy kocham zmierzam do nicości nie potrafię w żadnym z Was nie ginąć DWA moje serce podwaja się z każdą miłością gdy kocham przyjmuję w siebie równoległy świat tworzą mnie warstwy nierównoliczne – każda większą jest aż miejsca mi brak wtedy wybuchają we mnie pożary wykres zapala się przy jedynce jak lont agorafobicznie mnożę popioły kiedy kocham rosnę aż nie ma mnie już zupełnie JEDEN moje serce stale równa się jeden gdy kocham nie zmniejszam go a

Zachęcam do obejrzenia wywiadu " Kasia Bułat - Poezja i Algorytmy ", który przeprowadził ze mną Janek Pacan. Na swoim kanale  Continuum  w serwerze Youtube popularyzuje on nauki ścisłe, głównie matematykę, i pokazuje ich związek z życiem codziennym. W wywiadzie kilka słów o miłości, matematyce i poezji :) Wywiad: Kasia Bułat - Poezja i Algorytmy! Bonus: Dwa dodatkowe wiersze Kasi Bułat

13 października 2015r. o godz. 18 w Klubie Osiedlowym Wola Duchacka Wschód odbył się Salon Artystyczny Beaty Anny Symołon poświęcony promocji mojego debiutanckiego tomiku pt. "Próba implementacji". Wiersze z książki oprócz mnie recytowała także moja siostra - Aleksandra Bułat, przeczytała również kilka swoich własnych utworów. Pani Beacie Annie Symołon dziękuję za poprowadzenie spotkania i zaproszenie mnie do Salonu, a Pani Marzenie Dąbrowie-Szatko za wygłoszenie słowa krytycznego. Dziękuję też Oli za urozmaicenie wieczoru swoimi interpretacjami i piękną opinię, którą napisała na temat mojej poezji oraz każdemu, kto przybył na spotkanie za obecność :) Poniżej relacja fotograficzna i nagranie. Ja z "Próbą implementacji" przed rozpoczęciem spotkania

Proza poetycka odnaleziona wśród starszych tekstów, właściwie zadanie domowe z języka polskiego, a zdjęcie wykonane w tym roku w Ulcinj w Czarnogórze ;) Katarzyna Bułat Żywioły Kara-Kum 14 X 2013r. Idę po czarnych piaskach. Bose stopy pieką. Co jakiś czas potykam się o kamienie. Z początku małe, te ignoruję. Później jednak coraz większe i większe. Zaczynam zwracać na nie uwagę. Zwalniam. Kroki moje stają się ostrożniejsze. Ale to na nic. Z czernią miesza się krew. Płonące Derweze zaprasza do siebie. Ciepło w nim. Może bezpiecznie? Chcę uciec, ale nie tam, więc nie mam gdzie. Wpuszczam do siebie pustynną ciszę. Zamykam oczy. Zaczynam czuć. Nie zbaczam z drogi. Widzę ją bardziej niż wcześniej widziałam. Próbuję stąpać mimo trudności. Zostawiam ból. Niech spali się w ogniu. Niech jama wciągnie w siebie mój strach. Rodzę się na nowo. Otrzepuję z popiołu. Nie cierpię, wiedząc, że cierpienie ma sens. Dni mijają. Wciąż idę. Szaro się robi. Zbyt mo

Lenka Daňhelová (ur. 1973) - czeska poetka, pisarka, malarka oraz tłumaczka z języków: polskiego, słoweńskiego, włoskiego i francuskiego. Autorka tomików poetyckich i powieści Cizinci. Wielokrotnie uczestniczyła w festiwalach literackich w Polsce, jest autorką przekładów na czeski m.in. Traktatu o łuskaniu Fasoli Wiesława Myśliwskiego, tomu opowiadań Idy Fink Wiosna i wierszy Wisławy Szymborskiej.   źródło: Portret kobiecy w odwróconej perspektywie, 12 poetek z Czech, Słowenii i Ukrainy POEZJA:

13 października 2015r. o godz. 18 w Klubie Osiedlowym Wola Duchacka Wschód przy ul. Malborskiej 98 w Krakowie, odbędzie się Salon Artystyczny Beaty Anny Symołon poświęcony promocji mojego tomiku pt. " Próba implementacji ". Prowadzenie: Beata Anna Symołon, słowo krytyczne: Marzena Dąbrowa-Szatko, recytacja: Katarzyna Bułat, Aleksandra Bułat.  Zapraszam serdecznie!

Wiersze polskich poetów poległych podczas Powstania Warszawskiego i interpretecje tych utworów w wykonaniu współczesnych artystów. Pamiętajmy o tych niezwykłych postaciach, które nie tylko heroicznie walczyły, broniąc naszej Ojczyzny, ale także były w stanie w świecie ogarniętym wojną dostrzec piękno i umieścić je w swojej poezji.

Dostałam ostatnio bardzo ciekawą opinię na temat "Próby implementacji" od mojej koleżanki z Koła Młodych Pisarzy - Agaty Dziewońskiej. Kierowana jest do mnie, ale Agata pozwoliła mi ją udostępnić. Zachęcam do przeczytania, gdyż może pomóc w rozumieniu mojej poezji i pozwala spojrzeć na nią z zupełnie innej perspektywy - jak na poezję refleksyjną, duchową, medytacyjną.

Wybrane utwory angielskich poetów. Przekład: Jerzy Pietrkiewicz źródło: Antologia liryki angielskiej (1300-1950) źródło obrazka: wikipedia

John Donne   urodził się 22 stycznia 1572 roku w Londynie. Jest znany jako czołowy przedstawiciel barokowej poezji metaficznej. Termin ten sformułował osiemnastowieczny angielski eseista, poeta i filozof - Samuel Johnson. Do grupy angielskich poetów metafizycznych należą również George Herbert, Richard Crashaw, Andrew Marvell i John Cleveland. Ich liryka ma na celu zaskoczenie czytelnika, stosowana jest w tym celu zupełnie nowa perspektywa, uzyskiwana za pomocą paradoksalnych obrazów, błyskotliwych spostrzeżeń, twórczych połączeń i symboliki zaczerpniętej ze sztuki, filozofii i religii. Donne zasłynął ze swoich wyszukanych konceptów wykraczających poza ramy jego czasów.  Okres życia Johna Donne'a to teologiczny i polityczny niepokój, zarówno dla Anglii, jak i Francji. We Francji nastąpiło tzw. krawawe wesele paryskie, znane też jako Noc św. Batrłomieja, czyli rzeź hugenotów w  Paryżu. W Anglii natomiast to katolicy byli prześladowaną mniejszością. Donne został wychowany w r

Zapraszam do oglądnięcia nagrania z promocji mojej książki! Dziękuję też bardzo Pani Marzenie Dąbrowie Szatko i Pani Magdalenie Węgrzynowicz-Plichcie za pomoc w organizacji tego spotkania (a wcześniej za pomoc w wydaniu tomiku) oraz za tak miłe i ciepłe słowa :) Dziękuję również Jakubowi Kuszlikowi za cudowną i inspirującą grę na fortepianie :) A Pani Grażynie Potoczek dziękuję za możliwość urządzenia tego wieczorku w tak pięknym miejscu :) Poniżej transkrypcja nagrania: 

Dziękuję wszystkim, którzy byli obecni na moim pierwszym wieczorze autorskim i promocji debiutanckiej książki! Szczególne podziękowania dla Pani Marzeny Dąbrowy Szatko za poprowadzenie spotkania, dla Pani Magdaleny Węgrzynowicz-Plichty za wygłoszenie słowa krytycznego i dla Kuby Kuszlika za oprawę muzyczną! To był dla mnie niesamowity wieczór i spełnienie marzeń :) Poniżej relacja fotograficzna ze spotkania:

Praca, za którą zdobyłam pierwsze miejsce w kategorii "uczniowie szkół ponadgimnazjalnych" w "XI Ogólnopolskim Konkursie na Esej" organizowanym przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Opolu. Została ona również umieszczona w moim debiutanckim tomiku pt. "Próba implementacji".  Katarzyna Bułat Literatura pamięci. Twórczość Wiesława Myśliwskiego – lekcja wspominania Wspominam. I znikam na chwilę z teraźniejszości. Nie ma mnie tu, teraz. Jestem tam. Tam, czyli gdzie? Jeszcze we mnie? Właśnie we mnie? Czy zupełnie poza mną? Czy mogę w tym miejscu, w tym czasie, w tym mikroświecie wytworzonym przez wyobraźnię, a zakodowanym gdzieś w mojej pamięci, dowiedzieć się prawdy o sobie? Na to pytanie próbuje znaleźć odpowiedź narrator i główny bohater najnowszej powieści Wiesława Myśliwskiego. „Ostatnie rozdanie” to niesamowita historia bezimiennego mężczyzny, który wśród nazwisk i adresów innych błądzi jak w labiryncie i próbuje odnaleźć tam siebie. Jest to id

Piosenka wykonywana przez Melę Koteluk i Czesława Mozila inspirowana jest wierszem Krzysztofa Kamila Baczyńskiego:

Sir Philip Sidney Kochałem prawdziwie... tłumaczenie: Jerzy Pietrkiewicz Kochałem prawdziwie, wierszem chcąc śpiewać miłość ofiarną, By w moich rymach mozolnych rozrywkę znalazła Miła, By ją czytanie bawiło - z czytania dla wiedzy ziarno, By wiedza w litość, a litość w łaskę się wreszcie zmieniła.     Więc wybierałem słowa, mej doli malując twarz czarną, Pomysły kułem, by Luba nimi swój dowcip bawiła; Cudze wertując kart, myślałem, że one odgarną Chmury z parnego mózgu, że świeża wytryśnie zeń siła.     Lecz słowa się zacinały, a pomysł nie postał długo: Pomysł, Natury dziecię, przed Pracy-Macochy razami Uciekł; rytm cudzy zwadą był dla mnie, a nigdy sługą, Tako brzemienny w mej mowie, bezradny płodu bólami Gryzłem język i pióro, sam siebie bić gotów w rozterce, Wtem Muza rzekła: "O głupcze, chcesz pisać, wpierw patrzaj w serce!"

Esej, który przywołuję w Szkicu o poezji implementacyjnej  z mojej debiutanckiej książki . Przedstawiam w nim świat jako zbiór danych, które ciągle krążą i krążą, a my, żeby żyć musimy wciąż dokonywać wymiany z otoczeniem. Katarzyna Bułat Dane i kombinacje styczeń - maj 2014 Kim jest człowiek? Dlaczego jesteśmy różni? Czy moglibyśmy być tacy sami, gdyby z zewnątrz dostarczano każdemu z nas dokładnie tego samego? Jesteśmy po części pewną kombinacją otaczającej nas rzeczywistości… Co mamy w sobie własnego? Jestem sobą. Ale już to krótkie zdanie rodzi wiele pytań. Sobą – to znaczy czym? Czy ktoś mógłby być mną? Jak to jest być kimś innym? Czy w ogóle można na chwilę poczuć jak myśli? Czy wszyscy myślimy tak samo? Czy każdy inaczej, a jego sposób wydaje się innemu zupełnie bezsensowny, nieprawdziwy i śmieszny? Czy człowiek dostaje na początku jakiś pakiet, którego nie może zmienić czy jest niczym, pustą kartką, którą trzeba dopiero zapełnić? Próbowałam to sobie wyobrazi

Rainer Maria Rilke Cisza Czy słyszysz, kochana, podnoszę ręce - słyszysz ten szum...? Któregoż gestu samotnych w udręce nie podsłuchuje rzeczy tłum? Słyszysz, kochana, zamykam oczy - i aż do Ciebie ten szmer się toczy, słyszysz, otwieram je znów, jak ze snu... ...Lecz czemu Ciebie nie ma tu. Najmniejszego mego ruchu drżenie w jedwabnej się ciszy trwali; w rozpiętej dali zasłonie niezmożnie odciska się każde wzruszenie. W moich tchnieniach wznoszą się i giną gwiazdy na niebie. Do moich warg wonie pić ranną godziną przychodzą; poznaję przeguby odległych aniołów. Tylko kogoś, kogo myślę: Ciebie nie widzę.

Tym razem zachęcam do zapoznania się z moją poezją i zapraszam serdecznie na swój wieczór autorski i promocję debiutanckiej książki :) "To jest próba zapisania życia. Bo właśnie idealnie nigdy tego nie uczynię. To misja trwania w dążeniu do jej wykonania. Całego świata w mojej poezji nie umieszczę. Ale próbuję zmieścić to, co jest dla mnie istotne. Dotykać, swoim niezdolnym do wyrażania językiem, nieuchwytność. (...) Warto jest próbować chwytać ulotność. Żeby choć część z niej zatrzymać i przenieść dla innych. (...) Tym jest właśnie poezja. Wychwytywaniem diamentów i przekazywaniem ich innym jako brylatny."  (Katarzyna Bułat, Szkic o  poezji implementacyjnej, fragmenty)

Janusz Stanisław Pasierb Poeta jest twoim bratem Poeta jest twoim nieznośnym bratem który- kiedy biegniesz- mówi zatrzymaj się obejrzyj się obejrzyj siebie zobacz kwitnący biało oleander powąchaj liść orzecha dotknij jakie chłodne uszy ma jamnik spojrzyj światu w oczy dokonaj koniecznych doświadczeń nie wystarczy o nich przeczytać kiedy stoisz w miejscu poeta każe ci biegnąć gdy milczysz każe ci krzyczeć z radości czy bólu nazywa co jest w tobie przywraca niezbędne złudzenia bierze cię za rękę jak anioł świętego Piotra i wyprowadza z więzienia czujesz jak drży mu ręka kiedy ci szepcze do ucha jesteś wolny nie bój się idź

Jan Twardowski Nie rozdzielaj Miłość i samotność wzięły się pod ręce jak siostry idą noga w nogę nie rozdzielaj ich nie szarp. Łapy przy sobie miłość bez samotności byłaby nieprawdą samotność bez miłości rozpaczą stała Matka pod krzyżem jak pod srebrnym obrazem nie minęły trafiły do niej też przyszły razem Chodzi księżyc jak morał albo osioł po niebie jeśli były gdzie indziej to i przyjdą do ciebie

Wesołych Świąt Wielkanocnych! Jan Lechoń Wielkanoc Droga, wierzba sadzona wśród zielonej łąki, Na której pierwsze jaskry żółcieją i mlecze. Pośród wierzb po kamieniach wąska struga ciecze, A pod niebem wysoko śpiewają skowronki. Wśród tej łąki wilgotnej od porannej rosy, Droga, ktorą co święto szli ludzie ze śpiewką, Idzie sobie Pan Jezus, wpółnagi i bosy Z wielkanocną w przebitej dłoni choragiewką. Naprzeciw idzie chłopka. Ma kosy złociste, Łowicka jej spódniczka i piękna zapaska. Poznała Zbawiciela z świętego obrazka, Upadła na kolana i krzyknęła: "Chryste!". Bije głową o ziemię z serdeczną rozpaczą, A Chrystus się pochylił nad klęczącym ciałem I rzeknie: "Powiedz ludziom, niech więcej nie płaczą, Dwa dni leżałem w grobie. I dziś zmartwychwstałem." 

Sarah Kay i Phil Kaye recytujący (choć może lepiej byłby powiedzieć wykonujący czy performujący) wiersz "Kiedy przybywa miłość". Opowiada on o różnicach między naszymi oczekiwaniami a rzeczywistością. Utwór został napisany przez obojga artystów i jest częścią ich przedstawienia w  Malthouse Theatre  w Melbourne, w Australii.      Projekt V.O.I.C.E., którego twócami są Sarah Kay, Phil Kaye i Franny Choi, powstał w 2004 r. i jest ruchem inspirującym do wyrażania siebie poprzez poezję mówioną. Artyści zachęcają młodych ludzi do bycia otwartym na świat i wykorzystywania poezji mówionej jako instrumentu, dzięki któremu można go doświadczać i poznawać, instrumentu który pozwala lepiej zrozumieć kulturę, społeczeństwo i siebie samego. Projekt V.O.I.C.E. łączy pisanie i performance i przekonuje, że każdy indywidualny punkt widzenia jest ważny, potrzebny i wyjątkowy. Więcej informacji na temat tego projektu można znaleźć na stronie internetowej:  www.project-voice.net. Pon

Wszystkie ważne środki artystyczne, ich definicje i przykładowe zastosowania w wierszach. Opracowane przeze mnie na podstawie Słownika Terminów Literackich wydawnictwa OSSOLINEUM. Klikając na obrazki można je powiększyć do oryginalnego rozmiaru. Wybór najważniejszych środków artystycznych można znaleźć również w kolumnie z prawej strony.

Józef Czechowicz - urodził się w 1903 roku w Lublinie. Łączony jest z twórczością II Awangardy, blisko mu także do poezji symbolicznej i polskiego katastrofizmu dwudziestolecia międzywojennego. Był redaktorem kilku czasopism. W Bibliotece "Reflektora" ogłosił swój debiutancki tomik "Kamień" (1927). Związany był także z "Kameną" w Lublinie i "Kwadrygą" w Warszawie. Zginął podczas bombardowania miasta przez hitlerowców, 9 września 1939 roku.

Wszystkie ważne środki artystyczne, ich definicje i przykładowe zastosowania w wierszach. Opracowane przeze mnie na podstawie Słownika Terminów Literackich wydawnictwa OSSOLINEUM. Klikając na obrazki można je powiększyć do oryginalnego rozmiaru. Wybór najważniejszych środków artystycznych można znaleźć również w kolumnie z prawej strony.

Wisława Szymborska – ur. 2 VII 1923 r. w Kórniku, w Poznańskiem; zm. 1 II 2012 w Krakowie. Od 1931 r. mieszkała w Krakowie, w latach 1945–1948 studiowała filologię polską i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutowała w marcu 1945 wierszem Szukam słowa, ogłoszonym w dodatku do „Dziennika Polskiego”. W latach 1953-1981 pracowała w krakowskim tygodniku „Życie Literackie”, gdzie prowadziła dział poezji i stałą rubrykę Lektury nadobowiązkowe(wznowioną później na łamach dodatku do „Gazety Wyborczej” − „Gazeta o Książkach”). Wybór tych felietonów opublikowany został kilkakrotnie w formie książkowej. Szymborska wydała 13 tomików wierszy: Dlatego żyjemy (1952), Pytania zadawanie sobie (1954), Wołanie do Yeti (1957), Sól (1962), Sto pociech (1967), Wszelki wypadek (1972), Wielka liczba (1976), Ludzie na moście (1986), Koniec i początek (1993, 1996), Chwila (2002), Dwukropek (2005), Tutaj (2009) oraz – wydany pośmiertnie, niedokończony tom Wystarczy (2012). Jej wiersze zostały prze

Wybrane wiersze dotyczące wiosny .

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska  urodziła się  24 listopada 1891 w Krakowie. Poetka, dramatopisarka, malarka - dziedziczka wspaniałej tradycji artystycznej. Była córką Wojciecha Kossaka, wnuczką Juliusza - czołowych malarzy batalistów oraz siostrą pisarki satyrycznej: Magdaleny Samozwaniec i malarza Jerzego Kossaka. Oboje rodzice autorki wywodzili się ze szlachty, ich dworek, Kossakówka, był miejscem częstych spotkań osób ze środowiska artystycznego. Gośćmi w domu Kossaków bywali m.in. Henryk Sienkiewicz, Ignacy Jan Paderewski, Wincenty Lutosławski. Maria Pawlikowska Jasnorzewska nie uczęszczała do szkoły, edukację pobierała w domu, gdzie nauczyła się kilku języków obcych oraz zdobyła wykształcenie humanistyczne. Przyjaźniła się z wieloma artystami, zwłaszcza ze środowiska Skamandra, z Witkacym oraz z formistami.

Wszystkie ważne środki artystyczne, ich definicje i przykładowe zastosowania w wierszach. Opracowane przeze mnie na podstawie Słownika Terminów Literackich wydawnictwa OSSOLINEUM. Klikając na obrazki można je powiększyć do oryginalnego rozmiaru. Wybór najważniejszych środków artystycznych można znaleźć również w kolumnie z prawej strony.

Moje notatki dotyczące języka postrzeganego jako system znaków. Znak - dowolny element rzeczywistości wskazujący na coś innego poza sobą (komunikujący inną treść) składniki znaku : element oznaczający i oznaczany znaki dzielimy na: naturalne (symptomy, oznaki, są niecelowe i jednostronne - mają tylko nadawcę, są również zrozumiałe przez wszystkich, czyli niezależne od konwencji) oraz umowne (sygnały), które jeszcze możemy podzielić na symbole i znaki ikoniczne Język - system znaków umownych oraz reguł łączenia ich ze sobą.  Wyróżniamy: * podsystem fonologiczny - jego jednostką jest fonem, którego realizacją jest głoska * podsystem morfologiczny - składa się z morfemów - najmniejszych cząstek znaczących * podsystem leksykalny * podsystem składniowy Semiotyka to nauka o języku, dzieli się na: semantykę, syntaktykę oraz pragmatykę .

TEORIA PERFORMATYWNOŚCI Określenie „performatywny” stworzył John L. Austin. Po raz pierwszy zdefiniował je w 1955r. w czasie wykładów z filozofii języka How to do things with Words na Uniwersytecie Harvarda. Macie pełne prawo, by nie wiedzieć, co znaczy słowo „performatywny”. Słowo jest nowe i brzydkie, i może nie ma żadnego specjalnego znaczenia. Ale w każdym razie, jedno przemawia na jego korzyść – nie jest to głębokie słowo. Utworzył ten przymiotnik od czasownika „performować” ( to perform ), czyli „wykonywać”: „wykonuje się” czynności. Austin potrzebował jakiegoś neologizmu, ponieważ dokonał rewolucyjnego odkrycia na gruncie filozofii języka - odkrycia, że wyrażenia językowe nie tylko opisują pewien stan rzeczy czy coś stwierdzają, ale z ich pomocą można również wykonywać określone czynności, czyli że istnieją zarówno wypowiedzi konstatujące, jak też performatywne. Wypowiedzi takie powołują do istnienia nowy stan rzeczy. Wypowiedzenie tych słów zmienia zatem rzeczywistość: n

Moje notatki dotyczące dwudziestolecia międzywojennego. Czar trwania:   1918r. - 1939r.  Słowa klucze :  miasto, tłum, wolność, abstrakcja, maszyna, technika, cywilizacja, sztuka, artysta, kobieta, skandal, psychika, deformacja, bunt, agresja, anarchia, odrzucenie autorytetów, wyobraźnia, fantazja, skojarzenia, automatyzm Ważne pojęcia: psychoanaliza, behawioryzm, antymimetyzm, awangarda, ekspresjonizm, futuryzm, surrealizm, abstrakcjonizm, strumień świadomości, katastrofizm, groteska, karykatura

Moje notatki dotyczące Młodej Polski. Dewiza epoki:  "Choć życia nasze splunięcia niewarte, Eviva l'arte!"  (Kazimierz Przerwa-Tetmajer) Czar trwania:   1890r. - 1918r.  Słowa klucze : La Belle Epoque, fin de siecle, nihilizm, pesymizm, dekadencja, symbolizm, nirwana, erotyzm, natura, sztuka, kult siły, filisterstwo, indywidualizm, subiektywizm, intuicja, instynkt, uczucia, kryzys, ból istnienia, irracjonalizm, jednostka, egzaltacja, etos walki, femme fatale, mezalians, taternictwo

Wybrane wiersze zawierające wątki autotematyczne,  cytaty dotyczące poetów, poezji i procesu tworzenia . "Pismo odbiera słowu jego ulotność, unieśmiertelnia je, a w każdym razie czyni je długowiecznym, choć długowieczność ta w dużym stopniu zależy od materiału, na którym zostało utrwalone. Poza tym, pismo – a właściwie proces pisania – to proces krystalizowania się i porządkowania myśli ludzi piszących. Pisanie wymaga bowiem więcej namysłu niż mowa (…). Uczucie to znają wszyscy, którzy napisali w życiu choć jedno tylko wypracowanie lub jeden list. Najprostsze, nawet wyryte niewprawną dłonią człowieka pierwotnego znaki w kamieniu lub szybkie pismo człowieka współczesnego na luksusowym papierze nie tylko unieruchamiają i zatrzymują w pędzie myśli tego, który je stworzył, ale także są śladem i dowodem pracy nad językiem jako narzędziem myśli i działania. Na tym właśnie polega między innymi wielka rola sztuki pisania." (Witold Cienkowski "Poligloci i hieroglify")

Wybrane wiersze i cytaty dotyczące miłości . "Kochałam cię oczami, myślami, każdą tkanką swojego ciała, każdym drgnieniem serca, kochałam cię w snach i na jawie. Kochałam cię jakby na przekór mojemu życiu. I kocham. Czasem wydaje mi się, że śmierć jest już poza mną, a ja cię kocham dalej. Uznasz, że to szaleństwo? Ale nie lituj się nade mną. nie potrzebuję Twojej miłości. Dla siebie będę cię kochać. Będę cię kochać, gdybyś nawet nie istniał." (Wiesław Myśliwski, Ostatnie Rozdanie)

Moje notatki dotyczące pozytywizmu. Słowa klucze : szkolnictwo, racjonalizm, kapitalizm, marksizm, filozofia pozytywna, pragmatyzm, etos pracy, realizm, utylitaryzm, postęp, cywilizacja, tolerancja, liberalizm, demokratyzm, solidaryzm społeczny, optymizm, antyfeudalizm, krytyka zacofania, patriotyzm, szkoła główna, inteligencja, czasopiśmiennictwo, cenzura (język ezopowy)

Moje notatki dotyczące romantyzmu. Dewiza epoki:  "Miej serce i patrzaj w serce"   Czar trwania:  pierwsza połowa XIXw.  Słowa klucze : bunt, powstanie, niewola, naród, bohater, miłość, cierpienie, indywidualizm, wyobcowanie, natura, Bóg, natchnienie, duchy, ekstaza, mistycyzm, wolność, poświęcenie, intuicja, uczucie, podróż

Cyprian Kamil Norwid  urodził się 24 września 1821 roku w Laskowie-Głuchach. Znaczną część życia spędził jednak za granicą, głównie w Paryżu, żyjąc w nędzy i utrzymując się z prac dorywczych. Twórczość Norwida okazała się trudna do zrozumienia dla jemu współczesnych, została więc na długo zapomniana. Ponownie odkryto ją dopiero w okresie Młodej Polski, przede wszystkim za sprawą Zenona Przesmyckiego-Miriama... 

Moje notatki dotyczące oświecenia. Dewiza epoki:  "Wolność, równość, braterstwo"  (hasło Wielkiej Rewolucji Francuskiej), "Szanujmy mądrych, przykładnych, chwalebnych, śmiejmy się z głupich, choć i przewielebnych"  (Ignacy Krasicki) Czar trwania:  koniec XVII w. - początek XIXw. 

Moje notatki dotyczące baroku. Dewiza epoki:  "Marność nad marnościami i wszystko marność" Czar trwania:  koniec XVI w. - koniec XVIIw. 

Moje notatki dotyczące renesansu. Dewiza epoki:  "Ad fontes"  (powrót do życiodajnych źródeł antyku) Czar trwania:  koniec XV w. - XVIw.  Słowa klucze : szkolnictwo, antropocentryzm, indywidualizm, tolerancja, indeks ksiąg zakazanych, mecenat kościelny, radość życia, godność człowieka, języki narodowe, miasto idealne, cnota, fortuna, mecenat świecki (Medyceusze, Akademia we Florencji, nawiązanie do Akademii Platońskiej)

Bolesław Leśmian   (wł. Lesman)  urodził się w Warszawie 22 stycznia 1877 roku. Dojrzewał jednak w Kijowie, a inspiracje do swojej poezji czerpał z ukraińskich lasów, których pięknem był zachwycony. Choć według rodowodu historyczno-literackiego dekadent, wyrafinowiec i smaksz, jednak była w nim ta niesamowita dusza krasnoludka, która skądsis nasiąkła atmosferą leśnej i łąkowej przyrody i odrodziła się w niej (K. Irzykowski)... 

Moje notatki dotyczące średniowiecza. Dewiza epoki:  "Memento mori"  (pamiętaj o śmierci) Czar trwania:  Vw. - XVw.  Słowa klucze : krzyż, miecz, teocentryzm, uniwersalizm, łacina, scholastyka, hierarchiczność, dualizm, kościół, katedra, klasztor, hagiografia, duchowieństwo, asceza, iluminacja, mistyka, rycerstwo, karnawał

Moje notatki dotyczące Biblii. Słowa klucze: stworzenie świata, apokalipsa, wiara, miłość, cierpienie, sprawiedliwość Ważne pojęcia: alegoria, symbol, styl biblijny Motywy biblijne:  Stary Testament: Bóg Stwórca, Hiob, oblubieniec i oblubienica (z Pieśni nad Pieśniami), vanitas vanitatum (z Księgi Koheleta); Nowy Testament: Sąd Ostateczny, piekło, niebo i czyściec, kuszenie Chrystusa przez szatana, Chrystus cierpiący za ludzkość (motyw pasyjny), Matka Boska (motyw maryjny)

Daty najważniejszych wydarzeń historycznych uporządkowane według epok literackich.

Moje notatki dotyczące antyku. Dewiza epoki: "Miarą wszech rzeczy jest człowiek" (Protagoras) Czar trwania: IV tysiąclecie p.n.e. - 476r.  Słowa klucze : politeizm, antropocentryzm, polis, demokracja, ateńska, mecenat, radość życia, godność człowieka, złoty środek, retoryka, olimpiada

Krzysztof Kamil Baczyński    urodził się w Warszawie 22 stycznia 1921 roku, a maturę zdał tuż przed wybuchem drugiej wojny światowej. Młodość spędził więc na wolności, ale wkraczaniu w dorosłość towarzyszył mu tragizm wojennych doświadczeń. Kiedy zginął, walcząc w Powstaniu, miał zaledwie dwadzieścia trzy lata... 

Halina Poświatowska urodziła się 9 maja 1935 roku w Częstochowie. W styczniu 1945, gdy wojska radzieckie wyzwalały jej rodzinne miasto, schroniła się wraz z rodzicami w zimnej piwnicy, gdzie spędzili kilka dni. Wtedy właśnie zachorowała na anginę, która doprowadziła do zapalenia stawów i w konsekwencji do poważnej wady serca (nieuleczalnej w tamtych czasach). Nie zamierzała jednak poświęcić życia na chorowanie, pragnęła miłości, podziwu, chciała czuć się kobietą piękną i pożądaną. W 1954r. poślubiła Adolfa Ryszarda-Poświatowskiego, którego poznała w szpitalu i który również był ciężko chory na serce. Po dwóch latach małżeństwa została wdową. Pogrążona w depresji dziewczynę lekarz, prof. Julian Aleksandrowicz zachęcił do pisania wierszy, sprowadził nawet do szpitala mentorkę, uznaną już wtedy poetkę Wisławę Szymborską...